Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

Μαιευτική υπερηχογραφία


Η καταπληκτική εξέλιξη της Υπερηχοτομογραφίας τα τελευταία χρόνια οδήγησε στη διάδοση της χρήσης της σε πολλούς τομείς της Ιατρικής, ένας από τους οποίους είναι και η Μαιευτική. Έτσι βλέπουμε την εμβρυομητρική Ιατρική να γίνεται υποειδικότητα της Μαιευτικής-Γυναικολογίας.
Ο υπερηχοτομογράφος-ή υπέρηχος- είναι πλέον ένα διαγνωστικό εργαλείο απαραίτητο στο σύγχρονο μαιευτήρα για την παρακολούθηση της εγκυμοσύνης.
Το πρώτο Υπερηχογράφημα
Το πρώτο υπερηχοτομογράφημα γίνεται λίγες εβδομάδες μετά τη δίαγνωση της εγκυμοσύνης ( περίπου 5-8 εβδομμάδες μετά την τελευταία έμμηνο ρύση) προκειμένου να πιστοποιηθεί η βιωσιμότητα του εμβρύου, να ελεγχθεί η καρδιακή του λειτουργία, να διαγνωσθεί έγκαιρα πιθανή πολύδυμη ή έκτοπη κύηση.
Γίνεται αντιληπτό πόσο σημαντική είναι η διάγνωση πολύδυμης κύησης, όσον αφορά την παρακολούθηση της εγκυμοσύνης. Είναι πολύ σημαντικό το πρώτο αυτό υπερηχογράφημα και για να οριστεί η πιθανή ημερομηνία τοκετού καθώς έχει αποδειχθεί πως όσο πιο νωρίς γίνεται η μέτρηση του μήκους του εμβρύου τόσο πιο ακριβής είναι ο προσδιορισμός της ηλικίας του.
Η Αυχενική Διαφάνεια
Ο πρώτος έλεγχος της ανατομίας του εμβρύου πρέπει να γίνεται στο διάστημα μεταξύ 11-14 εβδομάδων κύησης. Στο στάδιο αυτό ελέγχονται αρκετές παράμετροι ανάπτυξης και μορφολογίας, όπως το μήκος του εμβρύου, η αδρή φυσιολογική καρδιακή λειτουργία, η οστεοποίηση του κρανίου, η ύπαρξη σπονδυλικής στήλης, το στομάχι, η ουροδόχος κύστη και η σωστή διάπλαση των άκρων.
Σε αυτή τη φάση γίνεται και η μέτρηση της αυχενικής διαφάνειας. Η μέτρηση αυτή είναι ο πλέον αξιόπιστος δείκτης χρωμοσωμικής ή συγγενούςς ανωμαλίας. Σε συνδυασμό με την ηλικία της μητέρας, τον ορμονικό έλεγχο και την ύπαρξη φυσιολογικού ρινικού οστού, η ακρίβεια της διάγνωσης φθάνει το 90-95%.
Αν μια χρωμοσωμική ανωμαλία διαπιστωθεί σε αυτό το στάδιο της εγκυμοσύνης με τη λήψη δείγματος χοριακής λάχνης (δηλαδή πλακούντα) και οι γονείς αποφασίσουν να διακόψουν την κύηση για λόγους υγείας, αυτό γίνεται με πιο ανώδυνο τρόπο για την μητέρα απ’ ότι αν γινόταν σε μεταγενέστερο στάδιο.
Υπερηχογράφημα Β’ Επιπέδου
Το δεύτερο σημαντικό υπερηχογράφημα γίνεται μεταξύ 19-23 εβδομάδων. Εδώ ο έλεγχος της ανατομίας του εμβρύου καθώς και μερικών παραμέτρων της εγκυμοσύνης είναι ενδελεχής. Στο λεγόμενο και Anomaly scan ελέγχουμε αναλυτικά και μετρούμε τα επιμέρους στοιχεία του εγκεφάλου, τα οστά του κρανίου και του προσώπου για πιθανό λαγόχειλο ή λυκόστομα και την αυχενική διαφάνεια για μια ακόμη φορά.
Επίσης ελέγχουμε την καρδιά, τους πνεύμονες και το διάφραγμα, τα κοιλιακά όργανα και το ουροποιητικό σύστημα και φυσικά τα άνω και κάτω άκρα. Ολες αυτές οι μετρήσεις και οι έλεγχοι είναι σημαντικοί για την επιβεβαίωση της σωστής ανάπτυξης του εμβρύου και την διάγνωση καρδιακών ή άλλων συγγενών ανωμαλιών.
Ελέγχουμε επίσης την ποσότητα του αμνιακού υγρού που περιβάλλει το έμβρυο, τη θέση του εμβρύου και του πλακούντα μέσα στη μήτρα. Τα στοιχεία αυτά είναι πολύ σημαντικά γιατί μπορεί να επιφέρουν αλλαγή στον τρόπο και το χρόνο του τοκετού. Αν, για παράδειγμα, υπάρχει πρόδρομος πλακούντας, που σημαίνει ότι αυτός επικάθεται στον τράχηλο και μπορεί να οδηγήσει σε αιμορραγία που θα απειλήσει την ζωή του εμβρύου, τότε είναι επιβεβλημένη η καισαρική τομή.
Επίσης ελέγχεται ο ομφάλιος λώρος, ο οποίος τροφοδοοτεί το έμβρυο με αίμα. Τέλος ελέγχουμε το μήκος του τραχή λου της μήτρας προκειμένου να διαγνώσουμε σε πρώιμο στάδιο πιθανή ανεπάρκειά του.
Αν ο τράχηλος έχει περιορισμένο μήκος, έχει περισσότερες πιθανότητες να διασταλλεί πριν την ώρα του και να οδηγήσει σε πρόωρο τοκετό. Με τη διάγνωση ενός κοντού τραχήλου σε πολλές περιπτώσεις προχωρούμε σε περίδεσή του με ράμα το οποίο αφαιρείται όταν πλέον το βρέφος είναι τελειόμηνο.
Doppler
Το υπερηχογράφημα Doppler (triplex μελέτη ροής των αγγείων) είναι ένας απο τους πιο σημαντικούς δείκτες της υγειούς κατάστασης του εμβρύου.
Η μελέτη αυτή γίνεται στο τρίτο τρίμηνο της κύησης. Συνήθως πραγματοποιείται την 34η εβδομάδα, αλλά αρκετές φορές χρειάζεται να γίνει από πολύ νωρίτερα και να επαναλαμβάνεται τακτικά. Συνδυάζεται πάντα με τις μετρήσεις οι οποίες επιβεβαιώνουν την σωστή ανάπτυξη του εμβρύου.
Αυτές είναι η μέτρηση των βασικών ανατομικών μεγεθών (αμφιβρεγματική διάμετρος, περίμετρος κεφαλής και κοιλιάς, μήκος μηριαίου οστού), η μέτρηση του αμνιακού υγρού, ο έλεγχος του πλακούντα, της κινητικότητας του εμβρύου, της καρδιακής λειτουργίας και της φυσιολογικής ανάπτυξης και λειτουργίας των συστημάτων και οργάνων (εγκέφαλος, ουροποιητικό και γαστρεντερικό σύστημα, πνεύμονες κλπ).
Ο έλεγχος Doppler είναι η μελέτη της ροής των αγγείων σε πραγματικό χρόνο. Συνήθως αρκεί η μέτρηση των χαρακτηριστικών ροής της ομφαλικής αρτηρίας και φλέβας, αλλά αρκετά συχνά ελέγχεται η μέση εγκεφαλική αρτηρία και άλλα σημαντικά αγγεία όπως η αορτή και ο φλεβώδης πόρος.
Το σημαντικότερο πλεονέκτημα του Doppler είναι πως αποτελεί τον μοναδικό τρόπο ταυτόχρονου ελέγχου της τρέχουσας και της μελλοντικής υγείας του εμβρύου. Μπορούμε δηλαδή να πιστοποιήσουμε ότι για τις επόμενες ημέρες το έμβρυο θα βρίσκεται σε καλή κατάσταση και δεν διατρέχει κίνδυνο.
Αυτό είναι ιδιαίτερα χρήσιμο σε περιπτώσεις πολύδυμης κύησης, ενδομήτριας καθυστέρησης της ανάπτυξης του εμβρύου, σακχαρώδους διαβήτη της κύησης και γενικά σε όλες τις περιπτώσεις όπου υπάρχει επιπλοκή ή και υποψία επιπλοκής της εγκυμοσύνης.
Κατά συνέπεια το Doppler είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο στα χέρια του εξειδικευμένου μαιευτήρα, το οποίο μπορεί να ελέγξει την υγεία του εμβρύου σε πραγματικό χρόνο και να προβλέψει μεσοπρόθεσμη επιδείνωσή της σώζοντας έτσι μερικές φορές ακόμα και τη ζωή του.
ΠΗΓΗ: ΙΑΤΡΟΝΕΤ

ΠΩΣ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ "ΑΣΧΗΜΗ" ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ


Στο άρθρο που ακολουθεί θα βρείτε μερικές χρήσιμες συμβουλές για το πώς μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά προσχολικής ηλικίας να αναπτύξουν συναισθηματικές και επικοινωνιακές δεξιότητες.
Του Νικήτα Καυκιού, ψυχολόγου
Δύο βασικά πράγματα που πρέπει να έχετε υπόψη σας:
Αγάπη δεν σημαίνει να επιτρέπουμε τα πάντα στο παιδί και να υπομένουμε παθητικά τις απαράδεκτες συμπεριφορές του. Αγάπη σημαίνει να ενεργούμε δυναμικά (όχι επιθετικά) ώστε να το βοηθήσουμε να βελτιώσει τη συμπεριφορά του, να αυτονομηθεί και να ωριμάσει.
Πειθαρχία σημαίνει να καθοδηγούμε, να βοηθάμε και να ενθαρρύνουμε το παιδί ώστε να διορθώνει τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές και να αποκτά αυτοέλεγχο.
Ο στόχος της πειθαρχίας είναι βοηθήσουμε το παιδί να αναπτύξει τον αυτοέλεγχο και την υπευθυνότητα ώστε να μπορεί αργότερα ως ενήλικας να βάζει από μόνο του υγιή όρια στον εαυτό του και να διεκδικεί δημιουργικά τα δικαιώματά του.
Μερικές χρήσιμες κατευθύνσεις για γονείς
  • Βγες από τον εαυτό σου και προσπάθησε να δεις την πραγματικότητα μέσα από τα μάτια του παιδιού.
  • -Το παιδί μαθαίνει περισσότερα από αυτό που είσαι και λιγότερα από τις συμβουλές που του δίνεις. Να είσαι σωστό ζωντανό παράδειγμα για το παιδί.
  • -Μην αντιδράς παρορμητικά και ανεξέλεγκτα. Αν φωνάζεις και χάνεις την ψυχραιμία σου, διδάσκεις το παιδί ότι είναι φυσικό να χάνει τον έλεγχο όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως θα ήθελε.
  • -Ξεκαθάρισε ότι αυτό που δεν σου αρέσει είναι η ανεπιθύμητη συμπεριφορά του παιδιού και όχι το ίδιο το παιδί. Πες του «δεν έπρεπε να χτυπήσεις το αδελφάκι σου» και όχι «είσαι κακό παιδί».
  • -Μην εστιάζεις και μην σχολιάζεις τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές, αλλά ενίσχυε και ενθάρρυνε τις επιθυμητές.
  • -Είναι φυσικό και αναπόφευκτο για το παιδί να κάνει συνεχώς λάθη. Ο δικός μας ρόλος είναι να το βοηθήσουμε με ευγένεια και σεβασμό να μάθει όλα όσα χρειάζεται για να προσαρμοστεί ομαλά στην πραγματικότητα και να αναπτύξει πλήρως τις δυνατότητές του.
  • -Χάρισέ του ένα ασφαλές περιβάλλον στο οποίο θα νιώθει άνεση, αποδοχή και αγάπη.
  • -Μην προσπαθείς να διδάξεις κάτι στο παιδί όταν είναι θυμωμένο, πολύ κουρασμένο ή απογοητευμένο.
  • -Εστίαζε πάντοτε στην ποιότητα της σχέσης και μετά στην επιβολή των καλών τρόπων συμπεριφοράς.
  • -Βοήθησε το παιδί να αναγνωρίζει τα συναισθήματά του, να τα εκφράζει, να τα αποδέχεται και να τα διαχειρίζεται.
  • -Μη φοβάσαι να κάνεις λάθη. Να είσαι έτοιμος να αλλάξεις τη στάση σου. Να τολμάς να αμφισβητείς τον εαυτό σου χωρίς να μειώνεται ο αυτοσεβασμός σου.
  • -Μην βιάζεσαι να πετύχεις τον παιδαγωγικό στόχο σου.
  • -Καλλιέργησε σχέση αγάπης και όχι εξάρτησης.
  • -Οι ενοχλητικές συμπεριφορές που παρουσιάζει το παιδί είναι ενδείξεις ότι χρειάζεται να γίνουν αλλαγές στον τρόπο που επικοινωνούμε μαζί του.
  • -Δείξε ότι αδιαφορείς την ώρα που παρουσιάζει ενοχλητικές συμπεριφορές. Περίμενε να τελειώσει η γκρίνια και η φασαρία, και μετά προσπάθησε να συνεννοηθείς μαζί του.
  • -Χρησιμοποίησε το χιούμορ, το τραγούδι και το παιχνίδι για να το παροτρύνεις να κάνει αυτό που χρειάζεται. Για παράδειγμα, για να μαζέψει το πιάτο του, βάλε του μια ποδιά και πες του ότι είναι σερβιτόρος σε εστιατόριο. Πες του το με αστεία φωνή ή τραγουδώντας. Ζήτησέ του να προλάβει να ντυθεί μέχρι να ολοκληρώσεις ένα τραγούδι. Να θυμάσαι ότι ο καλύτερος τρόπος για να μάθει το παιδί να είναι αισιόδοξο είναι το χιούμορ.
  • -Προτίμησε να το καταλαβαίνεις και να επικοινωνείς μαζί του, παρά να το κρίνεις, να το αμφισβητείς και να το παρατηρείς.
  • -Απόφυγε να κάνεις για το παιδί αυτό που μπορεί να κάνει μόνο του. Ρώτησε: «Θέλεις να σε βοηθήσω ή μπορείς να το κάνεις μόνος σου;» Μην διορθώνεις αυτό που καταφέρνει, εκτός κι αν είναι απολύτως απαραίτητο.
  • -Ανάθεσέ του απλές δουλειές του σπιτιού: πότισμα λουλουδιών, άδειασμα ρούχων πλυντηρίου, σερβίρισμα φαγητού. Με αυτό τον τρόπο το παιδί αισθάνεται ικανό, εφόσον μπορεί να βοηθά την οικογένειά του.
  • -Πρόγραμμα καθημερινής ρουτίνας σε σχέση με το φαγητό, το ντύσιμο, τον ύπνο και την καθαριότητα: Το παιδί θέλει να ξέρει με σαφήνεια τι ακριβώς περιμένουμε από αυτό. Για παράδειγμα: πρέπει να είναι ντυμένο πριν από το πρωινό κολατσιό, όταν επιστρέφει στο σπίτι ή πριν από το φαγητό πρέπει να πλένει τα χέρια του. Επίσης, πριν να του διαβάσουμε το βραδινό παραμύθι, πρέπει να βάλει την πιτζάμα του.
  • -Μην παρεμβαίνεις πάντοτε για να ελέγχεις και να διαμορφώνεις τις δραστηριότητές του. Επίτρεψέ του να παίζει ελεύθερα, ώστε να αναπτύξει τη φαντασία του.
  • -Όταν ενώ κάνει κάτι εκνευρίζεται ή κάνει φασαρία, προσανατόλισε την προσοχή του σε μια εναλλακτική αποδεκτή δραστηριότητα.
  • -Όταν κάνει κάποια ζημιά, ζήτησέ του να συνεργαστεί για να την διορθώσετε.
  • -Φρόντισε να γνωρίζει εκ των προτέρων ποιες θα είναι οι συνέπειες των ανεπιθύμητων συμπεριφορών.
  • -Μην το τιμωρείς με καθυστέρηση: «Αφού το έσπασες, δεν θα σου πάρω δώρο το Πάσχα» ή «Δεν θα πάμε εκδρομή την Κυριακή».
  • -Μην λες «Θα το πω στον πατέρα σου όταν επιστρέψει, και θα δεις τι έχει να γίνει». Με αυτό τον τρόπο, εκτός από την καθυστέρηση επιβολής τιμωρίας, καταστρέφεις τη σχέση του παιδιού με τον πατέρα, εφόσον ο πατέρας αναλαμβάνει τον ρόλο του τιμωρού.
  • -Μην χρεώνεις και μην ενοχοποιείς το παιδί για τα αρνητικά σου αισθήματα. Μην λες «Με στενοχώρησες πολύ με αυτό που έκανες», αλλά «Νιώθω πολύ στενοχωρημένος με αυτό που συνέβη».
  • -Αντιμετώπισε με ψυχραιμία και χιούμορ τη ζημιά, την αποτυχία ή την ατυχία.
  • -Να είσαι κάθε στιγμή ο εαυτός σου και να φέρεσαι με απλότητα.
  • -Επίτρεψε στο παιδί να υποστεί τις λογικές συνέπειες της ανεπιθύμητης συμπεριφοράς. Αφού κλότσησες τη μαμά, η μαμά θα πάει για λίγο μακριά σου ή θα μείνει για λίγο στο άλλο δωμάτιο.
  • -Μην διαπραγματεύεσαι τα αυτονόητα. Μην το ρωτάς αν θέλει να κάνει μπάνιο, αλλά πες του «Σε πέντε λεπτά θα κάνεις το μπάνιο σου» και μετά οδήγησέ το στο μπάνιο.
  • -Δέξου με ψυχραιμία και ηρεμία τα κλάματα και τα ξεσπάσματα του παιδιού όταν δεν γίνεται αυτό που θέλει. Είναι ένας φυσικός τρόπος να αντιμετωπίζει την απογοήτευση. Προσπάθησε να μην υποχωρείς και να μην αλλάζεις γνώμη εξαιτίας του κλάματος και του ξεσπάσματος του παιδιού. (Να είσαι πιο διαλλακτικός με τα μεγάλα παιδιά και τους εφήβους.)
  • -Επίτρεψε στο παιδί να πειραματιστεί και να μάθει από τα μικρά λάθη του. Μην προλαμβάνεις τις αρνητικές φυσικές συνέπειες της ανεπιθύμητης συμπεριφοράς. Για παράδειγμα, αν πετάξει μακριά ένα παιχνίδι και το σπάσει, η συνέπεια είναι ότι δεν θα μπορεί πια να παίξει με αυτό.
  • -Να ξεκαθαρίζεις με σαφήνεια τις προσδοκίες σου. Να του εξηγείς συχνά πια είναι η επιθυμητή συμπεριφορά.
  • -Προειδοποίησέ το για την πιθανή ποινή. Η ποινή θα πρέπει να είναι προβλέψιμη και κατανοητή από το παιδί.
Αντίστροφη ψυχολογία
Προκάλεσε με έμμεσο τρόπο το παιδί να κάνει αυτό που θέλεις. Πρότεινέ του να κάνει το αντίθετο από αυτό που θέλεις στην πραγματικότητα. Για παράδειγμα:
  • -Για να μην πλησιάσει τα μάτια της ηλεκτρικής κουζίνας: «Αν θέλεις, πιάσε το μάτι της κουζίνας και θα καείς, θα πονέσεις πολύ, αλλά δεν πειράζει».
  • -Για να φάει όλο του το φαγητό: «Στοιχηματίζω ότι δεν μπορείς να τελειώσεις το φαγητό σου μέσα σε 5 λεπτά».
  • -Για να τακτοποιήσει τα παιχνίδια του: «Μην μαζέψεις τα παιχνίδια σου. Άσε να τα πατήσουμε καθώς θα περνάμε και να τα σπάσουμε».
Time out (διάλειμμα ή χρόνος ησυχίας) για το παιδί και για σένα
Αν χρειάζεσαι οπωσδήποτε μια μορφή τιμωρίας για παιδιά από δύο ετών και άνω. Με το διάλειμμα απομονώνουμε για λίγο το παιδί και του δίνουμε την ευκαιρία να καταλάβει ότι οι απαράδεκτες συμπεριφορές έχουν αρνητικές συνέπειες. Επίσης, το βοηθάμε να σκεφτεί αυτό που συνέβη και να ηρεμήσει. Μετά από μια απαράδεκτη συμπεριφορά, οδήγησε το παιδί σε κάποιο σημείο του σπιτιού όπου δεν θα μπορεί να συνεχίσει το παιχνίδι ή τη δραστηριότητα ή την επικοινωνία του με τους άλλους, π.χ. μια απομακρυσμένη καρέκλα ή κάποιο σημείο στο πάτωμα ή το κρεβάτι του. Ο χρόνος που θα παραμείνει το παιδί εξαρτάται από την ηλικία του. Θα μπορούσαμε να αντιστοιχίσουμε ένα λεπτό για κάθε έτος της ηλικίας του. Χρησιμοποίησε ένα ρολόι-ξυπνητήρι ώστε να γίνει σαφές πότε λήγει ο χρόνος της απομόνωσης. Πες του ψύχραιμα κοιτώντας το στα μάτια: «Θα κατεβείς μόνον όταν χτυπήσει το ξυπνητήρι». Φρόντισε να μην βλέπει τηλεόραση από εκεί που κάθεται, ούτε να μπορεί να παίξει με τα παιχνίδια του. Αν δεν υπακούσει και ξεφύγει, βάλε με το ζόρι το παιδί στη θέση του time out και πες του «Αν φύγεις και πάλι, θα σε βάλω στο άλλο δωμάτιο». Αν φύγει, εφάρμοσε με συνέπεια αυτό που του είπες. Την ίδια τεχνική μπορείς να εφαρμόσεις σε απαράδεκτες συμπεριφορές εκτός σπιτιού, όπως εστιατόρια, καταστήματα, παιδική χαρά κ.λπ. Εξήγησέ του εκ των προτέρων ποιοι είναι οι κανόνες και ποιες οι προσδοκίες σου από αυτό. Φρόντισε να καταλάβει τι ακριβώς θα συμβεί αν φερθεί άσχημα στον ξένο χώρο.
Time out για σένα. Αν το παιδί σε κουράζει με την άσχημη συμπεριφορά του σε κάποιο παιχνίδι που παίζεται μαζί, πες του «Έως τώρα παίζαμε όμορφα, αλλά πλέον δεν μου αρέσει άλλο. Χρειάζομαι ένα διάλειμμα. Όταν θα θέλεις να παίξουμε όμορφα και πάλι, έλα να μου το πεις και θα έλθω να είμαστε πάλι μαζί». Απομακρύνσου και πήγαινε για λίγο να ξεκουραστείς και να ησυχάσεις.