Η μητρική στοργή και θαλπωρή σχετίζεται με τα χαμηλά ποσοστά εμφάνισης της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής υπερκινητικότητας ανάμεσα στους διδύμους χαμηλού βάρους κατά τη γέννηση, [The Journal of Counseling and ClinicalPsychology (Vol. 72, No. 2)].
Σε σχετική μελέτη οι ερευνητές βρήκαν σημαντική αλληλεπίδραση μεταξύ του βάρους κατά τη γέννηση και της μητρικής στοργής στην πρόβλεψη (ότι δηλ. αργότερα) οι μητέρες και οι δάσκαλοι θα ανέφεραν πως τα παιδιά εμφάνιζαν υπερκινητικότητα...
Σε σχετική μελέτη οι ερευνητές βρήκαν σημαντική αλληλεπίδραση μεταξύ του βάρους κατά τη γέννηση και της μητρικής στοργής στην πρόβλεψη (ότι δηλ. αργότερα) οι μητέρες και οι δάσκαλοι θα ανέφεραν πως τα παιδιά εμφάνιζαν υπερκινητικότητα...
( Terrie Moffitt, PhD, a professor of psychology at King's College in London and the University of Wisconsin-Madison).
Η μελέτη πλαισιώθηκε από παρατηρήσεις σε μακροχρόνια προβλήματα με την υπερκινητικότητα και το νοητικό έλλειμμα μεταξύ ορφανών παιδιών-Ρουμάνικης καταγωγής- τα οποία όμως είχαν υιοθετηθεί από Αγγλικές οικογένειες.
Ο ψυχίατρος Sir Michael Rutter, MD,(Institute of Psychiatry in London) διατύπωσε ότι η στέρηση της θαλπωρής στο ορφανοτροφείο θα μπορούσε να είναι ένας παράγοντας κλειδί σε αυτό το εύρημα.
Η Moffitt και η ομάδα της επιδίωξε να διερευνήσει αυτόν τον ισχυρισμό και ανέφερε πως:
«Εμείς απλά σταθμίσαμε από άλλες μελέτες, ότι η θαλπωρή είναι ένας καλός δείκτης της επένδυσης των γονέων στην ανατροφή του παιδιού τους και μπορεί να γίνει ένας παράγοντας που θα μπορεί να προλάβει την υπερκινητικότητα και το νοητικό έλλειμμα στα παιδιά που βρίσκονται σε κίνδυνο, όπως εκείνα που γεννιούνται με μικρό βάρος».
Τα χαμηλού βάρους κατά τη γέννηση παιδιά, τα οποία είχαν δεχθεί περισσότερη ζεστασιά, (και είχαν βιώσει) σχέσεις αγάπης με τις μητέρες ήταν λιγότερο πιθανό να περιγραφούν ως υπερκινητικά παιδιά από γονείς και δασκάλους, ένα εύρημα που συσχετίζεται (με το γεγονός) πως μπορεί τα υψηλά επίπεδα ζεστασιάς προφυλάσουν μερικά παιδιά από κακή συμπεριφορά. Επιπλέον, χαμηλά επίπεδα θαλπωρής φαίνεται να επιτείνουν τα συμπεριφορικά προβλήματα που συνδέονται με το χαμηλό βάρος κατά τη γέννηση.
Η μελέτη πλαισιώθηκε από παρατηρήσεις σε μακροχρόνια προβλήματα με την υπερκινητικότητα και το νοητικό έλλειμμα μεταξύ ορφανών παιδιών-Ρουμάνικης καταγωγής- τα οποία όμως είχαν υιοθετηθεί από Αγγλικές οικογένειες.
Ο ψυχίατρος Sir Michael Rutter, MD,(Institute of Psychiatry in London) διατύπωσε ότι η στέρηση της θαλπωρής στο ορφανοτροφείο θα μπορούσε να είναι ένας παράγοντας κλειδί σε αυτό το εύρημα.
Η Moffitt και η ομάδα της επιδίωξε να διερευνήσει αυτόν τον ισχυρισμό και ανέφερε πως:
«Εμείς απλά σταθμίσαμε από άλλες μελέτες, ότι η θαλπωρή είναι ένας καλός δείκτης της επένδυσης των γονέων στην ανατροφή του παιδιού τους και μπορεί να γίνει ένας παράγοντας που θα μπορεί να προλάβει την υπερκινητικότητα και το νοητικό έλλειμμα στα παιδιά που βρίσκονται σε κίνδυνο, όπως εκείνα που γεννιούνται με μικρό βάρος».
Τα χαμηλού βάρους κατά τη γέννηση παιδιά, τα οποία είχαν δεχθεί περισσότερη ζεστασιά, (και είχαν βιώσει) σχέσεις αγάπης με τις μητέρες ήταν λιγότερο πιθανό να περιγραφούν ως υπερκινητικά παιδιά από γονείς και δασκάλους, ένα εύρημα που συσχετίζεται (με το γεγονός) πως μπορεί τα υψηλά επίπεδα ζεστασιάς προφυλάσουν μερικά παιδιά από κακή συμπεριφορά. Επιπλέον, χαμηλά επίπεδα θαλπωρής φαίνεται να επιτείνουν τα συμπεριφορικά προβλήματα που συνδέονται με το χαμηλό βάρος κατά τη γέννηση.
