ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣH ΤΟΥ ΑΥΤΙΣΜΟΥ

Μιλώντας για τον Αυτισμό του Παιδιού σας η θεραπευτική αντιμετώπιση επικεντρώνει στη βελτίωση της ανάπτυξης και της συμπεριφοράς του παιδιού με τη χρήση προσαρμοσμένων σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση σχεδίων και προγραμμάτων θεραπευτικής αντιμετώπισης. Αυτά επικεντρώνουν στα σημεία αναπτυξιακής ισχύος και αδυναμίας του παιδιού και έχουν τα καλύτερα αποτελέσματα, εάν ξεκινήσουν όσο το δυνατό νωρίτερα. Καθώς δεν υπάρχει κάποια μοναδική προσέγγιση στην αντιμετώπιση των ατόμων με Αυτισμό, η θεραπευτική αντιμετώπιση τείνει να αποτελείται από αναπτυξιακά, εκπαιδευτικά και συμπεριφορικά προγράμματα που συμπληρώνονται με φαρμακευτική αγωγή που επικεντρώνει στα συγκεκριμένα συμπτώματα του παιδιού.

Για να εξασφαλίσουμε ότι το παιδί λαμβάνει την κατάλληλη θεραπευτική αντιμετώπιση, το συνολικό πρόγραμμα θεραπευτικής αντιμετώπισης πρέπει να διαμορφωθεί από τους γονείς ή τον παροχέα φροντίδας μαζί με επαγγελματίες των υπηρεσιών υγείας και ειδικούς στην εκπαίδευση και την συμπεριφορά.

Όταν συζητάτε τη θεραπευτική αντιμετώπιση του παιδιού σας ή ενός παιδιού που είναι στη δική σας φροντίδα, εξασφαλίστε ότι θα συζητήσετε λεπτομερώς το πρόγραμμα και ότι θα πάρετε ικανοποιητικές απαντήσεις στις ερωτήσεις σας. Το πρόγραμμα του παιδιού σας θα έχει επίμονη και σημαντική επίδραση στη ζωή τη δική σας και της οικογένειάς σας. Παραπέρα, είναι εξίσου σημαντικό ότι θα εξασφαλίσετε ότι το πρόγραμμα θεραπευτικής αντιμετώπισης θα αφήνει λίγο χρόνο και για εσάς και χρόνο για να τον περάσετε μαζί με την υπόλοιπη οικογένειά σας.

Συνολικοί στόχοι της θεραπευτικής αντιμετώπισης

Αν και υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις στην αντιμετώπιση του Αυτισμού, όλες έχουν τον ίδιο στόχο, δηλαδή να βελτιώσουν τη συνολική λειτουργία και την ενσωμάτωση του παιδιού. Για να πετύχουμε αυτό το σκοπό χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες στρατηγικές:

Προώθηση της ανάπτυξης των επικοινωνιακών, κοινωνικών. προσαρμοστικών, συμπεριφορικών και σχολικών δεξιοτήτων
Βελτίωση των προβληματικών και επαναληπτικών συμπεριφορών
Βοήθεια στην οικογένεια να αντιμετωπίσει το στρες που προκαλείται από τη ζωή με ένα παιδί με Αυτισμό

Μη φαρμακευτικές θεραπείες

Τα αναπτυξιακά, εκπαιδευτικά και συμπεριφορικά προβλήματα που σχετίζονται με τον Αυτισμό απαιτούν τη συνεισφορά από ειδικούς με διαφορετικές ειδικότητες. Αυτοί οι ειδικοί παρέχουν μη ιατρικές θεραπευτικές αντιμετωπίσεις όπως: ειδική εκπαίδευση, λογοθεραπείες, θεραπείες επικοινωνίας και συμπεριφορικές θεραπείες.

Τα πιο αποτελεσματικά προγράμματα φροντίδας περιλαμβάνουν: πρώιμη παρέμβαση, εξατομικευμένα προγράμματα που αφορούν την ανάπτυξη και τη συμπεριφορά του παιδιού, συστηματική δομημένη διδασκαλία που στηρίζεται σε ειδικά μαθησιακά υλικά και εντατικά εκπαιδευτικά προγράμματα που εμπλέκουν τους γονείς και τους συγγενείς.

AΚαθώς ο Αυτισμός ακόμη δεν αναγνωρίζεται ευρέως, πολλοί γονείς και παροχείς φροντίδας έχουν αναπτύξει τα δικά τους προγράμματα. Με τα χρόνια ορισμένα από αυτά τα προγράμματα χρησιμοποιούνται πιο ευρέως.

Εκπαιδευτικά προγράμματα

Σε όλη την Ευρώπη, τα εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά με Αυτισμό ποικίλουν σημαντικά από χώρα σε χώρα. Όμως έχουν αναπτυχθεί μια σειρά από αναγνωρισμένα προγράμματα. Αυτά τα προγράμματα έχουν επιδείξει κάποια επιτυχία στη βελτίωση της λειτουργικότητας των παιδιών με Αυτισμό. Ωστόσο, λείπουν ακόμα εκείνες οι αναλυτικές μελέτες που θα επέτρεπαν να διατυπωθεί μια πλήρης σύσταση υπέρ κάποιου συγκεκριμένου προγράμματος και των στρατηγικών του.

Εάν δεν είστε σίγουροι ποιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα να διαλέξετε για το παιδί σας, η τοπική ομάδα υποστήριξης ή ο γιατρός σας θα μπορέσουν να σας δώσουν πληροφορίες για τους ειδικούς, τα σχολεία και τις εγκαταστάσεις εκπαίδευσης και φροντίδας στην περιοχή σας.

Διαχείριση συμπεριφοράς

Η εκπαίδευση συμπεριφοράς και η χρήση συνεκτικών κανόνων για τη διαχείριση ενός παιδιού με Αυτισμό είναι κομβικά για τη θεραπευτική αντιμετώπιση. Αυτά τα προγράμματα χρησιμοποιούν μια ποικιλία διδακτικών μεθόδων, ενισχύουν τις αρμόζουσες συμπεριφορές και τροποποιούν τις βασικές προβληματικές συμπεριφορές. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η διαχείριση συμπεριφοράς θα πρέπει να συμπληρώνεται με τη δομημένη διδασκαλία δεξιοτήτων, έτσι ώστε να διευκολύνεται η κατάκτηση των γλωσσικών, επικοινωνιακών, κοινωνικών και άλλων συμπεριφορικών δεξιοτήτων. Τα αποτελεσματικά προγράμματα διαχείρισης της συμπεριφοράς περιλαμβάνουν:

• Ένταξη των παιδιών με Αυτισμό σε κανονικά περιβάλλοντα φροντίδας ή σε σχολικές τάξεις, έτσι ώστε τα άλλα παιδιά να λειτουργούν ως πρότυπα.
• Εκπαίδευση όλων των ανθρώπων που έχουν επαφή με το αυτιστικό παιδί για να εξασφαλιστεί μια συνεκτική προσέγγιση στην συμπεριφορικά εργασία που γίνεται με το παιδί.
• Γενίκευση των κοινωνικών δεξιοτήτων που έχουν διδαχθεί σε όλες τις περιστάσεις και τα περιβάλλοντα.

Πρόγραμμα θεραπευτικής αντιμετώπισης Αυτισμού

Αν και υπάρχουν πολλές μη ιατρικές θεραπείες που είναι διαθέσιμες για παιδιά με Αυτισμό, μόνο μία από αυτές έχει τεκμηριωμένη επιστημονική έρευνα που καταδεικνύει τις σημαντικές βελτιώσεις που μπορούν να επιτευχθούν με αυτήν.

Η Πρώιμη Συμπεριφορική Παρέμβαση αντλεί από 50 χρόνια εμπειρίας στον τομέα της Εφαρμοσμένης Ανάλυσης Συμπεριφοράς ή ΕΑΣ. Το πρόγραμμα Lovaas Home, ένα καλά μελετημένο συμπεριφορικό πρόγραμμα που εξελίχθηκε στο πανεπιστήμιο UCLA στο Λος Άντζελες, είναι ένας κλάδος της ΕΑΣ, με τα ακόλουθα βασικά χαρακτηριστικά:

• Ο πρωτεύον σκοπός του αποσκοπεί να διδάξει στα παιδιά πώς να μαθαίνουν
• Το αναλυτικό πρόγραμμα καλύπτει όλους τους τομείς της μάθησης: γλώσσα, παιχνίδι, σχολικές, διανοητικές, κοινωνικές δεξιότητες και δεξιότητες αυτοεξυπηρέτησης
• Οι συμπεριφορικές τεχνικές συστηματικής εκμάθησης αναλύονται σε μικρά βήματα που μπορούν να αποτελέσουν τη βάση επόμενων βημάτων
• Τα παιδιά δέχονται εξατομικευμένη διδασκαλία
• Η διδασκαλία έχει έντονα προσωπικό χαρακτήρα και την παρέχει μια ομάδα διδασκόντων που τους επιβλέπουν ειδικοί ή έχουν δεχτεί ειδική εκπαίδευση

Θεραπείες λειτουργικών και επικοινωνιακών δεξιοτήτων

Επειδή τα παιδιά με Αυτισμό έχουν ελλείμματα στις λειτουργικές και επικοινωνιακές δεξιότητες, οι λογοθεραπείες, οι εργοθεραπείες και οι φυσιοθεραπείες θα πρέπει να ενσωματώνονται στο συνολικό πρόγραμμα θεραπευτικής αντιμετώπισης. Οι εργοθεραπείες και οι φυσιοθεραπείες χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων στις δεξιότητες σωματικού συντονισμού και κίνησης, ενώ η λογοθεραπεία επικεντρώνει στην εστίαση της στις επικοινωνιακές δεξιότητες του παιδιού.

Οικογενειακή θεραπεία και εμπλοκή

Οι γονείς και τα άλλα μέλη της οικογένειας παίζουν οργανικό ρόλο στην επιτυχία της διαδικασίας θεραπευτικής αντιμετώπισης. Το να εμπλέκονται οι γονείς, οι παροχείς φροντίδας και τα αδέλφια σε προγράμματα ολοκληρωτικής αφοσίωσης θα χτίσει τα θεμέλια για ένα πιο επιτυχές αποτέλεσμα για όλη την οικογένεια. Τα οφέλη από μια τέτοια προσέγγιση στη θεραπευτική αντιμετώπιση είναι:

• Ενίσχυση της οικογένειας να υποστηρίξει το παιδί της ή τον/ την αδελφό μέσα από την οικογενειακή εκπαίδευση
• Αυξημένη ικανότητα του γονέα να συνεχίσει να διδάσκει το παιδί του στο σπίτι
• Βελτιωμένη συμμόρφωση με τις θεραπευτικές πρακτικές μέσα από την εκπαίδευση των γονέων και της οικογένειας
• Μείωση του stress στο σπίτι

Ψυχοθεραπεία

Τα παιδιά με Αυτισμό διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο ψυχιατρικών συμπτωμάτων και διαταραχών συμπεριφοράς που σχετίζονται με τον Αυτισμό. Οι πιο κοινές διαταραχές σε παιδιά με Αυτισμό είναι: διαταραχές της διάθεσης, άγχος, διαταραχή υπερκινητικότητας και ελαττωματικής προσοχής και ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Εξάλλου, περιστασιακές διαταραχές του ύπνου, επιθετικότητα και αυτοτραυματισμοί παρατηρούνται σε παιδιά με Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος. Σε σοβαρές περιπτώσεις επιθετικότητας ή συμπεριφοράς αυτοτραυματισμών τα παιδιά μπορεί να χρειάζονται να δεχτούν φροντίδα εκτός σπιτιού και να φέρουν προστατευτική ενδυμασία.

Η θεραπευτική αντιμετώπιση αυτών των διαταραχών χρειάζεται ψυχοθεραπεία, όμως συχνά χρησιμοποιείται και φαρμακευτική αγωγή για να αντιμετωπιστούν τα συνοδά συμπτώματα. Αυτά τα προγράμματα θεραπείας χορηγούνται με ιατρική συνταγή και επιβλέπονται από επαγγελματίες παροχής υπηρεσιών υγείας. Τα σχετικά ψυχολογικά προβλήματα και οι διαταραχές αποτελούν ένα επιπλέον βάρος για το παιδί και την οικογένεια. Είναι επομένως σημαντικό οι γονείς και οι παροχείς φροντίδας να εμπλακούν στις αποφάσεις για τη θεραπευτική αντιμετώπιση και να αισθάνονται ότι όλες οι ερωτήσεις και οι ανησυχίες τους έχουν απαντηθεί.

Ιατρικές και φαρμακολογικές θεραπείες

Η ιατρική ή φαρμακολογική θεραπευτική αντιμετώπιση τείνει να επικεντρώνει σε συγκεκριμένα συμπτώματα του Αυτισμού. Με το να χορηγούν συνταγές για φάρμακα οι γιατροί επιδιώκουν να:

• Περιορίσουν τα βασικά συμπτώματα των διαταραχών αυτιστικού φάσματος
• Προλάβουν επιβλαβείς συμπεριφορές όπως η επιθετικότητα προς άλλους και οι αυτοτραυματισμοί
• Διευκολύνουν και να βελτιώσουν την πρόσβαση σε εκπαιδευτικές ή άλλες θεραπείες με σκοπό να φέρουν το παιδί σε μια φυσιολογική σχολική τάξη εάν αυτό είναι δυνατό
• Μεγιστοποιήσουν τα ευεργετικά αποτελέσματα των μη ιατρικών παρεμβάσεων
• Βελτιώσουν την ποιότητα ζωής για το παιδί, την οικογένεια και το περιβάλλον τους

Ο Αυτισμός έχει περίπλοκες και πολύπλευρες εκφράσεις και διαφορετικά παιδιά έχουν διαφορετικά συμπτώματα. Επομένως, κανένα φάρμακο δεν θα ευεργετήσει τους πάντες και καθώς πολλά παιδιά έχουν περισσότερα από ένα συμπτώματα ή περίπλοκα συμπτώματα, περισσότερα από ένα φάρμακα μπορεί να πρέπει να χορηγηθούν.

Όταν ο γιατρός σας γράψει μια συνταγή για φάρμακα, είναι σημαντικό αυτό να γίνεται στο πλαίσιο ενός συνολικού προγράμματος θεραπευτικής αντιμετώπισης για το παιδί σας. Το πρόγραμμα θεραπευτικής αντιμετώπισης για τις εκπαιδευτικές, συμπεριφορικές, λειτουργικές και επικοινωνιακές δεξιότητες του παιδιού σας θα πρέπει να γίνει αντικείμενο λεπτομερούς συζήτησης και θα πρέπει να κατανοήσετε πλήρως τα ευεργετήματα και τις πιθανές παρενέργειες των φαρμάκων για τα οποία σας δόθηκε συνταγή, πριν πάρετε κάποια απόφαση να αρχίσει το παιδί σας φαρμακευτική αγωγή. Για να αντιμετωπιστούν τα διαφορετικά συμπτώματα του Αυτισμού, ένας αριθμός φαρμάκων διαφορετικών ειδών μπορούν να χορηγηθούν.

Τα φαρμακευτικά σκευάσματα που χορηγούνται για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του Αυτισμού είναι: SSRI (εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης), αντικαταθλιπτικά, λίθιο, σταθεροποιητές διάθεσης, αντιψυχωσικά, αγχολυτικά ή φάρμακα που αντιμετωπίζουν το άγχος καθώς και ορισμένες νεώτερες δραστικές ουσίες από άλλες κατηγορίες φαρμάκων. Ο γιατρός σας θα μπορέσει να σας συμβουλεύσει ως προς την πιο ευεργετική φαρμακευτική αγωγή για το παιδί σας και θα δουλέψει μαζί σας για να προσαρμόσετε τη δοσολογία στις ανάγκες του παιδιού σας.

http://www.psychiatry24x7.gr/

ΘΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ

 ΘΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ

|

Στην Ελλάδα όπως και στο εξωτερικό, η γονική μέριμνα και επιμέλεια αποτελεί καθήκον και δικαίωμα των γονέων. Το Διεθνές Δίκαιο προστασίας και δικαιωμάτων του παιδιού που είναι και ελληνικός νόμος θέλει το παιδί να ανατρέφεται και από τους δύο γονείς, άσχετα αν είναι παντρεμένοι, χωρισμένοι ή σε διάσταση. Ο ελληνικός νόμος, θέλει τη γονική μέριμνα καθήκον και δικαίωμα και των δύο γονέων.

Κριτήριο για την ανάθεση της επιμέλειας δεν είναι το φύλο του γονέα, αλλά η καταλληλότητά του και το συμφέρον του παιδιού.

Ομως σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε η ΜΚΟ ΓΟΝ. ΙΣ σε αποφάσεις του Πρωτοδικείου Αθηνών, αποδείχθηκε ότι στην Ελλάδα η επιμέλεια ανατίθεται αποκλειστικά σε έναν μόνο γονέα, τη μητέρα (90,6%).

Ακόμα χειρότερα, το παιδί φέρεται να είναι στο επίκεντρο οικονομικής διαμάχης, με τις δίκες για διατροφή σε ποσοστό άνω του 90%.

Οσον αφορά τον πατέρα, η καθημερινή νομική πρακτική και οι περισσότερες συμβουλές που του δίδονται μετά το διαζύγιο, τον αποθαρρύνουν από τη διεκδίκηση της επιμέλειας. Τι γίνεται λοιπόν με αυτούς που η ανατροφή των παιδιών τους είναι το ίδιο σημαντική όσο και των μητέρων και τι οφείλεται να γίνει; Θεωρούμε πως η ελληνική κοινωνία είναι στο κατάλληλο σημείο και μπορεί να αντιμετωπίσει το ζήτημα της ανατροφής των παιδιών με σεβασμό στα δικαιώματά τους και όρους, ανταποκρινόμενους στην σημερινή πραγματικότητα.

Αντιλαμβανόμαστε ότι σε περίπτωση διαζυγίου το θέμα της επιμέλειας όπως εφαρμόζεται σήμερα, χρήζει σίγουρα επανεξέτασης. Η κοινή επιμέλεια, εκτός από νομική υποχρέωση και δικαίωμα και των δύο γονέων, είναι καταλληλότερη για την ανατροφή των παιδιών και μπορεί να είναι λειτουργική και για τους δύο. Θεωρούμε ότι αμφότεροι οι γονείς έχουν ελλιπή πληροφόρηση για την από κοινού την επιμέλεια των παιδιών τους. Για τον λόγο αυτό πιστεύουμε ότι απαιτείται νομοθετική μεταρρύθμιση. Προτείνουμε τη λύση της κοινής επιμέλειας του παιδιού ως την πιο υγιή απόφαση και έχουμε καταρτίσει το «Σύμφωνο κοινής επιμέλειας του παιδιού», που αποτελεί καινοτόμο πρόταση για διαζευγμένους γονείς που επιθυμούν να βρουν μια από κοινού, χωρίς μεσολαβήσεις, λύση.

• Η κοινή επιμέλεια είναι η πιο κατάλληλη οδός

  Η κοινή επιμέλεια, εκτός από νομική υποχρέωση και δικαίωμα και των δύο γονέων, είναι καταλληλότερη για την ανατροφή των παιδιών και μπορεί να είναι λειτουργική και για τους δύο.

http://gonis.gr/

ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ!!!

 

 

Ένα εξαιρετικό σύνολο με 2.760 ταφές μωρών μέσα σε πήλινα αγγεία, τρόπος ενταφιασμού που ονομάζεται «εγχυτρισμός», έχει εντοπιστεί στη Χώρα της Αστυπάλαιας, σημερινή αλλά και αρχαία πρωτεύουσα του νησιού.
Οι εγχυτρισμοί, στα βαθύτερα στρώματα, ήταν τοποθετημένοι μέσα σε λαξευμένους στο βράχο λάκκους. Ωστόσο, σε ορισμένα σημεία του χώρου, επάνω από τις αρχικές ταφές είχαν τοποθετηθεί άλλες σε δύο ή και τρία επάλληλα στρώματα, προκαλώντας μεγάλες φθορές στις προγενέστερες. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει τη συνεχή χρήση του χώρου που επιβεβαιώνεται από τη χρονολόγηση της κεραμικής, η οποία καλύπτει την περίοδο από τα τέλη της Γεωμετρικής Εποχής έως τα Ρωμαϊκά χρόνια.
Η μελέτη του σκελετικού υλικού, που γίνεται από το Ανθρωπολογικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (UCL), έδωσε ενδιαφέροντα στοιχεία. Το μεγαλύτερο ποσοστό των μωρών, περίπου το 77%, πέθανε σε διάστημα από 37 έως 42 εβδομάδων, δηλαδή κατά τη στιγμή της γέννησης ή λίγο μετά. Ένα ποσοστό 9% ήταν έμβρυα ή πρόωρα, που πέθαναν μεταξύ 24 και 37 εβδομάδων. Ένα ποσοστό 14% ήταν βρέφη που έζησαν γύρω στους 6 μήνες, δύο-τρεις περιπτώσεις με δίδυμα, και υπήρχαν 4-5 παιδιά που έζησαν από ενός έτους έως τριών.
Ο μεγάλος αριθμός των ευρημάτων αλλά και η μεγάλη διάρκεια χρήσης του συγκεκριμένου χώρου —που δεν τοποθετείται στα όρια της γνωστής νεκρόπολης, αλλά σε μια ξεχωριστή θέση ανάμεσα στην αρχαία πόλη και τον άξονα της οχύρωσής της— οδηγεί στην υπόθεση ότι πρόκειται για νεκροταφείο μωρών ή κάποιο ταφικό ιερό. Με το μοναδικό αυτό εύρημα ίσως να σχετίζονται και δύο επιγραφές προερχόμενες από τον οικισμό της Χώρας, οι οποίες αναφέρονται στην Αρτέμιδα Λοχία και στην Ειλείθυια, τις θεότητες του τοκετού και της γέννησης.
Για το θέμα αυτό θα μιλήσει την προσεχή Τετάρτη η αρχαιολόγος Μαρία Μιχαλάκη-Κόλλια στη Ρόδο («Τα μωρά της Αστυπάλαιας – 2.760 εγχυτρισμοί. Νεκροταφείο ή Ιερό;»).
Την ομιλία διοργανώνουν «Το Σπίτι της Ευρώπης στη Ρόδο» σε συνεργασία με το «Σύλλογο για τη Διατήρηση της Αρχιτεκτονικής και Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ρόδου» (4/5/2011, 19.00, στο ΑΚΤΑΙΟΝ).


Πηγή: http://www.newskosmos.com/index.php?option=com_content&view=article&id=89177:----2760----&catid=31:2009-11-28-16-14-18&Itemid=55, 1/5/2011
Β.Η.

ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ!!!

Μετά από δώδεκα χρόνια το ανακάλυψαν οι γονείς

 

Χρειάστηκαν δώδεκα ολόκληρα χρόνια για να αντιληφθούν δύο ζευγάρια από τη Ρωσία ότι μεγάλωναν παιδιά τα οποία δεν είχαν φέρει οι ίδιοι στον κόσμο.

Οι δύο γυναίκες γέννησαν την ίδια μέρα σε νοσοκομείο της Ρωσίας, όμως οι νοσοκόμες μπέρδεψαν τα μωρά, με αποτέλεσμα η μία οικογένεια να πάρει το παιδί της άλλης.

Όλα ανακαλύφθηκαν όταν ο άντρας της μίας οικογένειας που ήταν διαζευγμένος, αρνήθηκε να πληρώσει διατροφή στο παιδί του αφού ισχυρίστηκε πως δεν του μοιάζει. Και πώς να του έμοιαζε άλλωστε αφού μετά από εξέταση DNA αποκαλύφθηκε πως το παιδί δεν ήταν δικό του.

Όταν ανακαλύφθηκε πως το παιδί δεν ανήκε στην οικογένεια, η αστυνομία θέλησε να βρει τους πραγματικούς γονείς. Έτσι έγινε η αποκάλυψη πως και αυτοί μεγάλωναν λάθος παιδί.

Οι οικογένειες έκαναν την ανταλλαγή των παιδιών ενώ κατέθεσαν μήνυση στο μαιευτήριο.